Mijn verhaal
Bron van Annemarie – Annemarie van Bronswijk
Ik ontwerp wat goed voelt (en goed werkt)
Ik ben nieuwsgierig. Niet het soort nieuwsgierigheid dat alles wil weten, maar omdat ik wil begrijpen. Begrijpen hoe mensen leven, waar hun behoeften liggen en waarom iets goed voelt, of juist niet. Ik leef met ideeën, zie mogelijkheden en denk in beelden. Ik wil dingen mooier maken — niet alleen qua uiterlijk, maar vooral in hoe je het ervaart.
Ik ben gevoelig voor sfeer, vaak enthousiast, soms een beetje chaotisch. Ik kan geraakt worden door iets kleins: een goed gesprek, een mooi materiaal, een slim detail. Ik werk met aandacht, ook als mijn hoofd soms overloopt. En als iets me bezighoudt, duik ik er graag in. Ik wil snappen hoe het zit, zodat ik er iets mee kan dat klopt met het gevoel.
Mijn omgeving noemt me betrokken, creatief en eigenzinnig. Zelf zou ik zeggen: ik doe dingen graag op mijn manier. Niet om dwars te zijn, maar omdat ik voel wanneer iets klopt — en net zo goed wanneer het dat niet doet.
Liefde voor het water
Ik ben opgegroeid aan het Friese water. In de weekenden waren we bij de stacaravan en vaak op de motorboot van mijn ouders en mijn opa en oma. Al jong zat ik aan het roer. Ik vond het prachtig om te sturen en voelde me helemaal op mijn plek op het water.
Die wereld van vrijheid en compact wonen heeft mij gevormd. Rust vind ik nog steeds op het water. Het geeft me genoeg afleiding en toch ook innerlijke rust. Op het water ben ik letterlijk weg van alles. Je doet niet ‘even’ een boodschap, de laptop blijft bewust op het land. Daar hoef ik niets meer, ik kan er gewoon zijn.
Toen ontwerpen persoonlijk werd
In 2020 begonnen mijn man en ik aan de bouw van ons eigen huis. Voor mij voelde het vanzelfsprekend: keuzes maken, ruimtes indelen, vooruitdenken in sfeer en gebruik.
Voor hem was het een stuk minder tastbaar. Wat ik al voor me zag, bleef voor hem een plattegrond vol twijfels. Juist dat verschil maakte veel duidelijk. Het liet me zien hoe belangrijk het is om te vertalen wat in mijn hoofd al klopt, naar iets wat ook voor een ander helder wordt. Niet alleen weten wat werkt, maar het ook kunnen laten zien.
Gevormd door jachtontwerp
Tijdens mijn opleiding schreef ik een ondernemersplan waarin ik terugging naar mijn roots: Friesland, het water, de vakanties in de stacaravan, de motorboot van mijn ouders. Die wereld van compact wonen voelde vertrouwd en bleek onverwacht waardevol.
Ik combineerde dat met mijn liefde voor interieur en vormgeving en kwam uit bij jachtontwerp. Via een meeloopdag bij Vitters Shipyard belandde ik bij Vripack, waar ik stage liep, afstudeerde en uiteindelijk zes jaar werkte. Daar leerde ik hoe belangrijk het is dat alles klopt. Niet alleen om mooi te zijn, maar juist omdat het praktisch moet werken.
Wat ik er zo mooi aan vind? De diversiteit: de herkomst van de opdrachtgevers, de plek waar het jacht vaart, hoe er aan boord geleefd wordt. Elk project is anders. Routing, beleving, gebruik van ruimte — alles moet kloppen in een compacte setting. Dat vraagt om slim denken, meebewegen en ontwerpen met gevoel voor gebruik en sfeer.
Een tikkeltje workaholic
Ik kom uit een gezin waar altijd iets gebeurde. Mijn ouders hadden hun eigen bedrijf en ik groeide op tussen de actie. Thuis waren we altijd bezig. Met mem zat ik te knutselen, met heit werkte ik aan iets technisch: een stekkerdoos uit elkaar halen, een konijnenren bouwen, iets repareren. Zelf proberen en aanpakken, dat hoorde er gewoon bij.
Die manier van opgroeien heeft mij gevormd. Ik ben een bezige bij, misschien zelfs een tikkeltje workaholic. Ik krijg energie van maken, ontdekken en verbeteren. Interieurontwerp voelt voor mij als een logische stap: het brengt creativiteit, techniek en zelfstandigheid samen.
De keuken als middelpunt
Eten heeft voor mij niet altijd die plek gehad die het nu heeft. Als kind had ik vaak weinig energie en nauwelijks eetlust. Pas toen ik op mijn veertiende wist dat ik een tarwe-intolerantie had, begon dat te veranderen. Ik voelde me beter, kreeg weer kracht — en werd nieuwsgierig. Naar eten, naar smaken, naar hoe je zelf iets lekkers maakt dat bij je past. Inmiddels hou ik zelfs een receptenboek bij, met familierecepten die ik heb aangepast of verbeterd.
Misschien is het geen wonder dat de keuken voor mij het hart van het huis is. Toen wij ons huis ontwierpen, hebben we daar bewust voor gekozen. Geen keuken weggestopt in een hoek, maar een plek waar we samen zijn en waar het leven zich afspeelt.
Wist je dat ik
- In huis de ‘computernerd’ ben en alle technische snufjes regel?
- Vroeger geen kinderen wilde, totdat ik tante werd?
- Op mijn 7e al aan het roer stond van een sloep?
- Dat ik als kind stiekem met de rubberboot ging racen op het caravanpark?
- Getrouwd ben met mijn 1e en enige liefde?
- Op mijn 17e voor het eerst op wintersport ging?
- Vrijwilliger was bij het KWS rescue team op het Sneekermeer?
- Ik een hekel heb aan fietsen?
Waarom ik dit werk doe
Voor mij draait ontwerpen om meer dan esthetiek of techniek. Het gaat om het mogelijk maken van een fijne, overzichtelijke leefomgeving. Een plek waar iedereen zijn eigen ruimte heeft, maar waar ook ruimte is om samen te zijn.
Die behoefte komt voort uit hoe ik ben opgegroeid. Mijn ouders werkten hard, maar waren er altijd. Die combinatie van structuur en aandacht gaf een gevoel van veiligheid. Dat gun ik mijn eigen gezin en net zo goed de mensen met wie ik werk. Met mijn ontwerpen wil ik bijdragen aan een huis dat rust geeft, meebeweegt met het leven en voelt als thuis.
Mijn projecten
Ervaringen die ruimte een stem geven
Benieuwd hoe we kunnen samenwerken?
Plan een kennismakingsgesprek en dan bespreken we de mogelijkheden.